Χαιρετισμός - τοποθέτηση της Κομμουνιστικής Τάσης και της Νεολαίας ενάντια στον Καπιταλισμό, στο Πανελλαδικό Διήμερο των ΕΑΑΚ (15-17 Γενάρη):
Συντρόφισσες και σύντροφοι, εκ μέρους της Κομμουνιστικής Τάσης και της Νεολαίας ενάντια στον Καπιταλισμό και έχοντας οι φοιτητές μέλη μας ενταχθεί στα σχήματα των ΕΑΑΚ εδώ και πάνω από ένα μήνα, απευθύνουμε θερμό, συντροφικό και αγωνιστικό χαιρετισμό σε αυτό εδώ το Πανελλαδικό Διήμερο ΕΑΑΚ.
Σύντροφοι και συντρόφισσες, η παγκόσμια οικονομια, όπως ομολογούν και οι μέχρι πρόσφατα αισιόδοξοι αστοί αναλυτές, βρίσκεται μπροστά σε μια νέα φάση ύφεσης και θέτει τις βάσεις για εκρηκτικές κοινωνικές συνθήκες και μια πρωτοφανή όξυνση της ταξικής πάλης σε ολόκληρο τον πλανήτη αλλά και για την ανάδειξη φαινομένων ωμής βαρβαρότητας, με πιο χαρακτηριστικό δείγμα σήμερα την δράση του ISIS στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Μέσα σε αυτό το διεθνές πλαίσιο, από οικονομική σκοπιά ο ελληνικός καπιταλισμός διατηρείται στη ζωή μέσω των δανείων της τρόικας και απαιτεί το φόρτωμα των συνεπειών της κρίσης στις πλάτες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Κάτι που μεταφράζεται στην ανάγκη για απανωτά Μνημόνια και προγράμματα λιτότητας, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο διαχειριστής του ελληνικού καπιταλισμού - όπως φάνηκε από την πρόσφατη απροκάλυπτη πολιτική χρεωκοπία του ρεφορμισμού. Οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ, από πολέμιοι της λιτότητας μετατράπηκαν ραγδαία στους πιο σκληρούς εφαρμοστές της.
Η προδοσία του μαζικού ταξικού ΟΧΙ, με δεδομένο ότι δεν συνοδεύτηκε από την παράλληλη ανάδειξη ενός μαζικού πολιτικού φορέα που θα αντιτάξει στην υποταγή της κλίκας του Τσίπρα μια επαναστατική, αντι-καπιταλιστική εναλλακτική λύση, είναι φυσικό να έχει προκαλέσει στις εργαζόμενες μάζες απογοήτευση, πολιτική σύγχυση και ταυτόχρονα, υποχώρηση του κινήματος. Αυτό, για αντικειμενικούς και υποκειμενικούς λόγους, βλέπουμε να αντανακλάται ιδιαίτερα έντονα στους φοιτητές.
Εμείς δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όμως ως απλοί αναλυτές αυτό το φαινόμενο και να προσπαθήσουμε να "προβλέψουμε" πότε θα επέλθει ένας νέος γύρος μεγάλων, ταξικών αγώνων. Οφείλουμε να δράσουμε έτσι ώστε αυτό να συμβεί το συντομότερο δυνατό, με το μικρότερο δυνατό τίμημα για το κίνημα και με πραγματική προοπτική νίκης για αυτούς τους νέους αγώνες.
Εμείς δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όμως ως απλοί αναλυτές αυτό το φαινόμενο και να προσπαθήσουμε να "προβλέψουμε" πότε θα επέλθει ένας νέος γύρος μεγάλων, ταξικών αγώνων. Οφείλουμε να δράσουμε έτσι ώστε αυτό να συμβεί το συντομότερο δυνατό, με το μικρότερο δυνατό τίμημα για το κίνημα και με πραγματική προοπτική νίκης για αυτούς τους νέους αγώνες.
Ο μόνος δρόμος για την επίτευξη αυτού του σκοπού είναι ένα Ενιαίο Μέτωπο Αριστεράς, συνδικάτων, φοιτητικών συλλόγων, επαγγελματικών ενώσεων κλπ. που θα προετοιμάσει τον αγώνα ενάντια στην κυβερνητική επίθεση. Η παλη για τη δημιουργία ενός τέτοιου μετώπου, για την φοιτητική αριστερά δεν μπορεί παρά να σημαίνει:
- Την πλατύτερη δυνατή ενότητα των δυνάμεων του φοιτητικού κινήματος, στη βάση της εναντίωσης στο νομοσχέδιο Φίλη για την εκπαίδευση αλλά και συνολικά στην κυβερνητική επίθεση (ασφαλιστικό, εργασιακά κλπ).
- Σύνδεση του φοιτητικού με το εργατικό κίνημα, με ψηφίσματα από τους φοιτητικούς συλλόγους υποστήριξης των εργατικών αγώνων, εκκλήσεις για ψηφίσματα και κάθε μορφή υποστήριξης των φοιτητικών αγώνων από τα συνδικάτα, κοινές διαδηλώσεις φοιτητών και εργαζομένων κοκ, με σκοπό την δημιουργία ενός μετώπου που θα επιτρέψει την κλιμάκωση σε έναν αγώνα διαρκείας.
- Με βάση την κατάσταση απογοήτευσης και ήττας που επικρατεί σήμερα, ένας αγώνας διαρκείας δεν μπορεί να ξεσπάσει από τη μια στιγμή στην άλλη. Το καθήκον της φοιτητικής αριστεράς είναι να προετοιμάσει αυτόν τον αγώνα, προσπαθώντας να συζητήσει με τις πλατύτερες μάζες των φοιτητών για την αναγκαιότητά του, να μετατρέψει ξανά τις Γενικές Συνελεύσεις και τις διαδηλώσεις σε υπόθεση των ίδιων των φοιτητών και - έχοντας παράλληλα εξασφαλίσει την ενότητα και τη σύνδεση με το εργατικό κίνημα - να προτείνει ένα σχέδιο κινητοποιήσεων με προοπτική έναν αγώνα διαρκείας. Ένα τέτοιος αγώνας θα διαφέρει θεμελιωδώς στα μάτια των φοιτητών από τους "αγώνες" που βλέπουν να προκηρύσσονται από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, ακριβώς επειδή θα είναι ενωτικός, μαζικός και με διάρκεια, θα έχει δηλαδή, πραγματική προοπτική νίκης.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, ενάντια στο νομοσχέδιο για την εκπαίδευση, το ασφαλιστικό "έκτρωμα", τη φτώχεια και την ανεργία, τις κρατικές δολοφονίες των προσφύγων στο Αιγαίο, ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, οφείλουμε να παλέψουμε για να μπει η φοιτητική νεολαία στην πρώτη γραμμή του αγώνα!
- Σύνδεση του φοιτητικού με το εργατικό κίνημα, με ψηφίσματα από τους φοιτητικούς συλλόγους υποστήριξης των εργατικών αγώνων, εκκλήσεις για ψηφίσματα και κάθε μορφή υποστήριξης των φοιτητικών αγώνων από τα συνδικάτα, κοινές διαδηλώσεις φοιτητών και εργαζομένων κοκ, με σκοπό την δημιουργία ενός μετώπου που θα επιτρέψει την κλιμάκωση σε έναν αγώνα διαρκείας.
- Με βάση την κατάσταση απογοήτευσης και ήττας που επικρατεί σήμερα, ένας αγώνας διαρκείας δεν μπορεί να ξεσπάσει από τη μια στιγμή στην άλλη. Το καθήκον της φοιτητικής αριστεράς είναι να προετοιμάσει αυτόν τον αγώνα, προσπαθώντας να συζητήσει με τις πλατύτερες μάζες των φοιτητών για την αναγκαιότητά του, να μετατρέψει ξανά τις Γενικές Συνελεύσεις και τις διαδηλώσεις σε υπόθεση των ίδιων των φοιτητών και - έχοντας παράλληλα εξασφαλίσει την ενότητα και τη σύνδεση με το εργατικό κίνημα - να προτείνει ένα σχέδιο κινητοποιήσεων με προοπτική έναν αγώνα διαρκείας. Ένα τέτοιος αγώνας θα διαφέρει θεμελιωδώς στα μάτια των φοιτητών από τους "αγώνες" που βλέπουν να προκηρύσσονται από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, ακριβώς επειδή θα είναι ενωτικός, μαζικός και με διάρκεια, θα έχει δηλαδή, πραγματική προοπτική νίκης.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, ενάντια στο νομοσχέδιο για την εκπαίδευση, το ασφαλιστικό "έκτρωμα", τη φτώχεια και την ανεργία, τις κρατικές δολοφονίες των προσφύγων στο Αιγαίο, ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, οφείλουμε να παλέψουμε για να μπει η φοιτητική νεολαία στην πρώτη γραμμή του αγώνα!